Herfstgedicht

Beste bloggers,

Gisteren heb ik een herfstgedichtje aangeleerd aan mijn leerlingen uit het eerste leerjaar.
Om volledig in het herfstthema te komen, moesten de leerlingen hun hoofd op de bank leggen en hun ogen sluiten. Op de achtergrond waren er herfstgeluiden te horen, zodat de kinderen zich goed konden inleven.
Ondertussen deelde ik eikels uit. De leerlingen moesten nadien voelen en raden wat ik op hun bank had gelegd.

Zo kwam ik tot het thema: 'de herfst'.

Ik droeg het gedicht voor en bracht prenten aan bord als ondersteuning.
Vervolgens droeg ik de kinderen een gedicht voor, en ik bracht herfstprenten aan het bord ter ondersteuning.

Het gedicht:
 

Meer dan duizend blaadjes
liggen stil te dromen
onder kale bomen.

Wilde voeten
    schuiven
           stampen
                schoppen.

Meer dan duizend blaadjes
vliegen in het rond.
Dansen heen en weer
en dwarrelen neer
tot
op
de
grond.


De leerlingen mochten zelf bewegingen verzinnen die bij het gedicht passen.
Zo kwamen we samen tot een heel mooi resultaat, er was veel interactie tussen mij en de kinderen.

Als iedereen het gedicht onder de knie had, deden we enkele variaties met onze stem.
Zoals bijvoorbeeld:
- doen alsof ze reuzen waren aan de hand van een zware stem en grote bewegingen.
- kaboutertjes -> fluisteren -> kleine bewegingen.
- héél traag spreken en bewegen als een slak.
- heel snel spreken en bewegen als een haas.